ΤΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Η οικονομική κρίση απειλεί και τη υγεία. ΟΟΣΑ, ΕΕ και ΠΟΥ ήδη συμβουλεύουν τις κυβερνήσεις να διατηρήσουν τις δαπάνες για να αποφύγουν επιπτώσεις στις ευπαθείς ομάδες. Στην Ελλάδα, όμως, πρώτα πρέπει να σώσουμε την ίδια τη χώρα. Σήμερα, η σπατάλη στην υγεία είναι εθνικό έγκλημα, και η στροφή δαπανών στην ανάπτυξη καθήκον. Όμως, ποιών δαπανών; Τι μπορεί να κοπεί άμεσα, σήμερα, χωρίς να υποβιβασθεί το ήδη προβληματικό επίπεδο των υπηρεσιών του ΕΣΥ; Πώς μπορούν οι δαπάνες υγείας να αποκτήσουν και «αναπτυξιακό αποτύπωμα» μέσα από παραγωγικές επενδύσεις;
Η Υγεία θεωρείται τομέας κατανάλωσης, αλλά το επίπεδο των υπηρεσιών που μας δίνει στην Ελλάδα δεν δικαιολογεί το 10% του ΑΕΠ. Τα 24 δις € μοιράζονται σε 13 δις του δημόσιου τομέα (από φόρους και εισφορές) και 11 δις που ξοδεύουμε σε ιδιώτες και φακελάκια σε δημόσιες υπηρεσίες. Θέλουμε, τελικά, να αυξηθούν τα πρώτα και να μειωθούν (περισσότερο) τα δεύτερα. Για να μειωθεί, όμως, η ιδιωτική δαπάνη πρέπει πρώτα να αυξηθεί η αξιοπιστία του ΕΣΥ. Αυτό χρειάζεται βελτίωση αποδοτικότητας στο σύστημα και απελευθέρωση πόρων για παραγωγικές δαπάνες που δημιουργούν υπηρεσίες και απασχόληση. Μερικές, ενδεικτικές μόνο, προτάσεις:
Άμεση (πριν το Μάρτη) κατάργηση, των θέσεων Υποδιοικητών σε ΔΥΠΕ και Δ.Σ. σε νοσοκομεία. Δεν προσφέρουν τίποτε και κοστίζουν αρκετά εκατομμύρια το χρόνο. Αν αυτά διατεθούν για τη δημόσια συμμετοχή σε έργα ΕΣΠΑ στην υγεία, θα πετύχουμε πολλαπλάσια βελτίωση στον κτηριακό και τεχνολογικό (διαγνωστικό και θεραπευτικό) εξοπλισμό δημόσιων νοσοκομείων. Ας δούμε πιθανά οφέλη: Έχουμε διπλάσιους μαγνητικούς τομογράφους από τις χώρες του ΟΟΣΑ (τρίτοι στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία το 2009). Από αυτούς οι 211 είναι ιδιωτικοί και μόνο 33 σε δημόσιους φορείς. Με την προσθήκη 2ης βάρδιας στα δημόσια νοσοκομεία, θα έχουμε, αντί για άχρηστα Δ.Σ., αύξηση του «τζίρου» τους με προφανή οικονομία για πολίτες και ταμεία. Με την ευκαιρία, ας γίνει και επανεξέταση αδειών για την εισαγωγή ακριβής τεχνολογίας (π.χ. PET) που θα «τινάξουν» τα Ταμεία στον αέρα.
Δεύτερον, τα 120 νοσοκομεία σε μια χώρα με την έκταση και τον πληθυσμό της Ελλάδας (4 μόνο στο Νομό Λασιθίου) είναι παραφροσύνη. Η συγχώνευση (μέχρι το καλοκαίρι) διοικητικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών (διοικήσεις, λογιστήρια, εργαστήρια) πολύ μικρών νοσοκομείων με κοντινά μεγαλύτερα. Η προφανής άμεση οικονομία, σημαίνει βελτίωση αποδοτικότητας και του νοσηλευτικού έργου. Μία τρίτη πρόταση είναι η απελευθέρωση (τώρα, με το Δελτίο Τιμών του Φεβρουαρίου) προς τα κάτω της τιμής των Γενοσήμων φαρμάκων που παράγονται από ελληνικές εταιρείες. Η ενίσχυση του μεριδίου τους, από το 5-10% της αγοράς σήμερα στο 40-50% της ΕΕ θα ενισχύσει την ελληνική παραγωγή με αντίστοιχο όφελος.
Όλοι θα περιμένουμε τις τοποθετήσεις Διοικητών στα 120 κρατικά νοσοκομεία. Θα βρεθούν 120 «άξια» στελέχη για να σώσουν τα οικονομικά της υγείας; Οι διορισμοί των Διοικητών των ΔΥΠΕ ίσως κάποιους δεν προδιαθέτουν ευνοϊκά, αλλά είναι λίγοι και χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες. Οι Διοικητές των νοσοκομείων, όμως, είναι πολλοί και θα διαχειρισθούν μερικά δις. Η συμβουλή μου θα ήταν η ίδια με όσα έγραφα στον Οικονομικό Ταχυδρόμο το 1983. Το άρθρο με τίτλο «μπορεί να γίνει η υγεία και μηχανή οικονομικής ανάπτυξης;»διάβασε ο Ανδρέας Παπανδρέου και το έστειλε με σημείωμά του στους Υπουργούς Οικονομικών και Υγείας.